Banff, Victoria Lake, Yoho National Park

Zo weer zijn weer even online dus een paar korte verslagen van zondag 24 t/m woensdag 27 september. Voor de liefhebbers :)

Zondag 24 september Van Rampert Creek naar Banff
Wat zalig wakker worden in zo’n stil bos. Toch eerst even uit het raampje kijken of er geen beren rond scharrelen. Niet dus. Dan maar even lawaai maken met de generator om alles weer op te laden, er zijn nu toch geen strenge campregels, Daarna weer op weg richting Lake Louise. Maar eerst zie ik nog een mooi stop met korte route naar een Lake Glacier. Op parkeerplaats worden we echter gewaarschuwd voor inbraak. Er staat inderdaad een personenauto waarvan de ruiten zijn ingeslagen. Daarom besluit Hans maar bij de camper te blijven en loop ik alleen richting meer. De route was mooi aangelegd maar voor Hans toch ook weer te stijl geweest. Onderweg kwam ik weer een groep Aziaten tegen …. “You all alone?” Ja dus en nog steeds geen bearspray gekocht. Even later zie ik in mijn ooghoeken iets bruins … pfff een stronk van een omgevallen boom. Stug doorlopen dan maar tot ik bij een mooie crossing kom; een brug over een prachtig turquoise gekleurd riviertje. De trial gaat verder op door naar boven en stieffel lekker door. Na een tijdje nog geen teken van een meer en voor m’n gevoel heb ik al veel meer dan de geplande 1.1 km gelopen. Om Hans niet ongerust te maken besluit ik om terug te keren. Zie ik weer iets bruins in mijn ooghoeken …. shit dezelfde stronk (ezel). Staat Hans rustig op de parkeerplaats met Sparkie te spelen, waar maak ik me ook druk om.
Verder onderweg komen we bij Bow Summit met een mooi uitzicht op Peyton lake. Het is weer druk op de parkeerplaats dus onze verwachtingen zijn hoog gespannen. Wel weer even een klim naar boven op een behoorlijk glad verijst pad. Hans baalt alweer … waarom zijn we niet naar de grote parkeerplaats voor bussen en invaliden doorgereden, hahaha. Het uitzicht op het meer en de hele omgeving is de klim echter meer dan de moeite waard. Tot er weer een hele bus met Aziaten de uitzicht oploopt. Gelukkig hebben we inmiddels mooie foto’s en filmpjes genoeg, wegwezen dus.
Zo halverwege de middag rijden we langs de parkeerplaatsen van Lake Louise en worden we al langs de highway gewaarschuwd dat de parkeerplaats vol is. Het begint ook al wat meer bewolkt te worden dus besluiten we om door te rijden naar Banff om daar twee dagen te kunnen staan (rust voor Hans). Lake Louise pakken we op de weg terug dan wel.
Bij Banff groot campground gevonden met veel plekken inclusief stroom. Eerst maar geregistreerd voor twee dagen en toen naar Banff centrum gereden om WiFi te zoeken en inkopen te doen. Vanavond weer lekker fikkie stoken ☺

Maandag 25 september Kootenay National Park en Paint Pots
Hans wil weer een rustdag maar uiteindelijk komt het er toch op neer dat we richting Kootenay National park gaan om straks de route richting Radium Hot Springs te vermijden naar onze belangstelling sowieso niet naar uit gaat. Heading up for the Paint Pots (“verfpotten”). Korte wandeling van ca. 15 minuten. In drie kleine bekkens ontspringen bronnen met groen water dat voortdurend van tint verandert en dat rijk is aan ijzeroxide, dat de grond op haar beurt oker kleurt. De natuurlijke ‘verfpotten’ werden lange tijd gebruikt door de indianen voor hun oorlogskleuren en om hun tipi’s te versieren. Daarna namen de pioniers de zaak over, op grote en industriële schaal, zoals gewoonlijk… De exploitatie werd stopgezet in 1920 toen Kootenay een nationaal park werd. De kleuren zijn inderdaad indrukwekkend maar we helaas geen stekelvarken gezien die daar voor zouden komen. Hans maakt wel een superfoto met Sparkie van de drie paint pots ☺. Daarna nog even de Canyon Marble bezocht. Ik zag het gezicht van Hans al … weer wandelen …. Ja maar de route is vrij goed te doen en de uitzichten zijn overweldigend, dat moest hij zelf ook toegeven.
Later in de middag twee wassen gedraaid bij de Coin laundry. Social media bijgewerkt onder het genot van een biertje tegenover de wasserette. Gezellig bij de firepit een pizza’tje met heerlijke verse salade gegeten. Happy ☺

Dinsdag 26 september Victoria Lake
We zouden vroeg op staat want Victoria Lake wordt altijd druk bezocht. Maar ja, we slapen zo lekker uit hier. En voordat we alles weer gedumpt en bijgevuld hadden, was het al weer bijna 10.00 uur voordat we op de route zaten. Gelukkig is het maar zo 45 minuten rijden. Halverwege worden al langs de snelweg via Overflow parkside, shuttlebussen aangeboden naar het meer. We doen toch een poging om zelf door te rijden en we hadden geluk. Na een klein stukje lopen kom je al bij het meer dat er inderdaad super mooi bij ligt zo met die gletsjer op de achtergrond en het zonnetje er op. De kleur is ook heel indrukwekkend. Jammer weer van de buslading met Aziaten. We drukken een lekker bakkie koffie met een brownie in het giga hotel in de vorm van een kasteel, “real Britisch” met hele sjieke uitstraling. Hans vleit neer op een bankje om in het zonnetje van het uitzicht te genieten en ik volg het wandelpad naar het eind van het meer, zo’n 2,4 km. Op een gegeven moment krijg je weer een waarschuwingsbord dat je het gebied van de grizzly betreed. Gelukkig hoef ik nu niet bang te zijn want ik wandel hier beslist niet alleen ☹. Onderweg alleen een paar eekhoorntjes en een leuk vogeltje gespot. Aan het eind van het meer is een soort zandstrand met rotsen. Verder op groeit ook weer dat plantje dat voor de okerkleur zorgt en ontstaan er rood/bruine waterstroompjes. Op het meer zelf dobberen een paar rode kano’s, beetje toeristisch allemaal maar wel heel romantisch.
Op de terugweg raak ik gezellig aan de praat met een Amerikaan uit Oklahoma die een Duitse vriend de mooie plekjes tussen Banff en Jasper laat zien. Blijkt dat Hans ook een geanimeerd gesprek heeft gehad met een Amerikaan. Er gaat een shuttle naar het nabijgelegen meer Lake Moraine, maar die is helaas vol dus we proberen er zelf naar toe te rijden, 13 km wandelen is ook voor mij teveel van het goede. De parkeerplaatsen daar zijn helaas vol. We besluiten om vast naar Yoho National park door te rijden om een campingplekje te zoek bij Campground Kicking horse. Even daarvoor stoppen we nog even bij een uitzicht om een berg met historisch informatie over The Spiral Tunnels; een railway door de berg aangelegd in de vorm van spiralen omdat het anders te stijl zou worden voor de treinen. Aangelegd rond 1880 waarbij gewerkt werd met explosieven waarbij veel arbeiders zijn overleden. Het wordt nog steeds intensief gebruikt, terwijl wij staan te kijken komt er een kilometers lange trein langs met wagons met twee opeengestapelde containers. Kun je na gaan hoe hoog en groot de tunnels moeten zijn. Campground Kicking horse is onbemand maar er is een overzicht met plekken die nog vrij zijn, pick a place and pay tomorrow. Zo makkelijk gaat dat hier. Zonder elektriciteit maar wel een firepit ☺. Vanavond visje uit de diepvries, gebakken aardappeltjes, sla of blikje gemengde groente.

Woensdag 27 september Yoho National Park
Lekker wakker worden, goed doorgeslapen ondanks het treinverkeer op de achtergrond. Eerst koffie drinken bij nabijgelegen dropje Fields maar dat sliep ook nog, waarschijnlijk door naseizoen, dan maar doorrijden richting Revelstroke onze volgende eindbestemming. Voor we het weten rijden we Yoho National Park uit. Wacht even hier gaat iets niet goed … terug naar de Takakkaw Falls. Ja hoor flashback …. vlak om de hoek bij onze laatste overnachting 13 km naar boven (stelletje mutsen). Op de terugweg pakken we ook nog even de National Bridge mee die midden van het park het water overspant van de Kicking Horse Rivier. Eeuwenlange erosie heeft een doorgang doen ontstaan in de harde rots. Spectaculair! Even verder op tikken we Emerald Lake aan. Wauw, zelfs nog mooier dan Lake Louise. De foto’s lijken gewoonweg op ansichtkaarten zo mooi. In de taal van de oorspronkelijke bewoners betekent Takakkaw ‘het is prachtig’ en dit is dan ook, volgens Capitool, een van de indrukwekkendste watervallen van Canada (hij stort zich 254 m omlaag). Even rustig op de rotsen genietend van het mooie weer en het geluid (de bus met Aziaten negerend), piept er een grondeekhoorntje onder mij benen door op zoek naar wat lekkers. Wat een schatje maar o zo snel. Zo rustig als de dag begon zo moe zijn we als we aankomen bij ons volgend campground Eco Adventure Rance in Golden. Mooie camping met elektriciteit, WiFi en lekkere douches. De treinen achtervolgen ons wel met luid getoeter in de avond. Slapen …