Clearwater via Valemount/Mount Robson naar Jasper

Donderdag 21 september

Vanochtend nog een afscheidsfilmpje gemaakt met Sparkie en vervolgens Dutch lake verlaten, vuil water gedumpt en vast boodschappen gedaan. Of we alsnog een tussenstop maken in Valemount laten we nog even in het midden over hoe de route verder verloopt maar eigenlijk weet ik het wel. 322 Km is inmiddels niet iets waar Hans de hand voor omdraait, zeker als dat dan weer een extra overnachting scheelt waar toch niet zo heel veel te doen is. De reis verloopt heel voorspoedig, mooie wegen en vooral ontzettend mooi landschap. We stoppen regelmatig om de benen te strekken en foto’s te maken. Zodra Mount Robson opdoemt vallen we bijna in katzwijm, zo mooi! Dit park grenst aan Jasper National Park en verbindt de provincies Alberta en British Columbia met elkaar. Mount Robson is de hoogste piek van de Canadese Rockies. Het zonlicht valt zo mooi op de besneeuwde bergtop dat onze ogen er bijna pijn van doen. Met volle tank rijden we snel weer verder en komen rond 16.00 uur bij Whistlers Campground aan. Helaas zijn alle full service plekken al gereserveerd en staan we op een achteraf veld zonder stroom of water, maar wel midden in de sneeuw tussen de dennenbomen. Geen firepit dus we mogen ook geen fikkie stoken. Komen er een paar jongens, korte broek en slippers, met de handen vol hout naast ons staan. Ja hoor, gekke maar aardige Hollandse jongens die een BBQ hebben gekocht hun reis, gebruiken ze gelijk als firepit, slim ☺.
Het is nog vroeg dus we doen een wandeling over de bosrijke camping. Het geluid van de eekhoorn herkennen we inmiddels en leggen we mooi op de foto vast. Even later Hans nog een mooi vogeltje en helemaal top … een woodpecker met rode kuif, geweldig! Naast beren waar ze ons voor waarschuwen, blijkt het rutting season te zijn, waarbij de Elk, een soort hert, ook op de campground schijnt rond te scharrelen. Gevaarlijk; niet benaderen …. Stiekem hopen we er natuurlijk wel eentje tegen te komen. En ja hoor ... nog niet gezegd en we zien er een tussen de bomen scharrelen, wat een groot beest zeg, zeker vergeleken met onze reeën. We sluipen er voorzichtig naar toe, gewapend met onze camera’s. Even later zien we ook het mannetje (bull) staan met een enorm gewei, wat een indrukwekkend beest. En het geluid dat hij maakt lijkt op dat hij en gewei dat heel hart tegen metaal aan schuurt maar het komt toch echt uit zijn keel. De eerste stiekeme foto’s van het vrouwtje kunnen we nu wel weg gooien. We hebben zulke mooie foto’s en video’s van het mannetje met heel z’n harem. Maar vooral de ervaring staat voor eens en altijd in ons geheugen gegrift!
Als we terugkomen van ons avontuur is het al weer te laat om de generator aan te doen om de camper een beetje te verwarmen. Er worden strikte tijden gehanteerd; alleen ’s ochtends van 08.00 uur tot 09.30 uur en ’s avonds van 17.00 – 19.00 uur mag de generator aan. Daarna moet het weer stil zijn in het bos. Dat betekent dat we maar een beperkte tijd hebben om al onze devices en batterijen op te laden. Het belooft een koude nacht te worden.