Van Tofino naar Telegraph Cove en terug Nanaimo

Hehe we zijn weer even online. Weinig Wifi in het noorden van Vancouver Island. Vandaar dit verslag van een paar dagen. Voor de liefhebbers ... :) Voor foto's verwijs ik jullie graag naar Facebook of Instagram van Hans. Veel te lastig uploaden met dit systeem. Vanochtend verlaten we dit eiland en gaan we richting Whistler.

Donderdag14 september
De nachten verlopen qua slaapritme steeds beter maar de routine zit er nog niet goed in; wie staat het eerst op, gaat wel of niet douchen en hoe ziet het ons dagprogramma er uit, maakt ook niet uit … het is vakantie ☺. Vooralsnog wordt het ritme voor Hans voornamelijk bepaald door “Sparkie”. Prima, want dat geeft mij de kans om mijzelf klaar te maken en de route te bepalen. Omdat we de afgelopen dagen op een non-service plek hebben gestaan, zijn de afvaltanks vol en moeten we nodig dumpen. Op onze campground is dat niet mogelijk dus zoeken we de Co-op die een speciale RV-service “Sani-dump” heeft.
Al met al beginnen we dus pas rond 10.30 uur onze route richting Telegraph Cove en heb ik daar bij voorbaat al een hard hoofd in of we dat zullen halen omdat de route zeker zo’n 6 uur in beslag zou nemen. Halverwege neem ik ook nog eens gewoon de tijd om de Cathedral cove bij Parksville te bekijken. Op zich niet zo spannend en een beetje toeristisch maar ik ben wel blij even rondgekeken te hebben. Paar mooie plaatjes van de grote bomen geschoten. Eind van de middag bereiken we een Indian trade company even voor Campbell river. Leuk gesprek met een van de eigenaars gehad, zijn vrouw blijkt ook half Dutch te zijn. Haar ouders kwamen uit Sneek. Hij was erg verbaast dat wij Telegraph Cove kenden. Volgens hem een van de mooiste plekken van Vancouver island. Het zou niet verstandig om nu nog in een keer naar Telegraph Cove door te reizen en gaf hij de tip om gewoon wild te kamperen als we niet verder wilden. Dat advies hebben we ter harte genomen; we staan nu op een mooi plekje bij Roberts Lake. Er staat zelf een bankje voor ons klaar ☺.
Natuurlijk hebben we ook extra levensmiddelen ingeslagen voor minimaal 3 dagen want in het afgelegen gebied waar wij naar toe gaan schijnt dat vrij prijzig te zijn. De beelden van “Sparkie” spreken straks verder voor zich.

Vrijdag15 september
Behalve het vroege verkeergeruis, geen verontruste beergeluiden gehoord. Hans ’s ochtends in de kille vroegte even rondgelopen en met Sparkie gevlogen, Vervolgens weer rond 09.00 uur de route vervolgd richting Telegraph Cove. Kleine pauze bij een rust area ingelast want we merken dat het aantal uren “zitten en rijden” er behoorlijk in hakken. Rond 11.00 uur ingecheckt voor minimaal 2 nachten. Gelijk de Whale whatch (orka’s) gereserveerd en later in de middag ook de Grizzly tour. Maar zodra de RV was geplaatst kregen we weer een soort van rust en berusting over ons heen … mooi weer, aardige mensen, leuke locatie en winkeltjes, bar en restaurants. Van een uitkijkpunt zagen we gelijk al een bepaalt soort kleine walvis voorbijzwemmen; Schweinwhal of te wel een dikke varkenwalvis hahaha. Eind van de dag nog even een eenvoudige pastamaaltijd gemaakt met een frisse salade en vroeg naar bed ☺.

Zaterdag 16 september
Snel opgestart wat we moeten ons om 8.30 uur melden bij de tour voor Whale whatching. Gister voor de zekerheid toch ook maar een nieuwe muts gekocht omdat het erg koud kan worden op het water. Best wel een grote groep mensen (49 volgens Hans) op een relatief kleine boot. We kregen dus eerst een goede instructie hoe we ons over de verschillende decks moesten verplaatsen. Vooral niet tegelijk met zijn allen naar een bepaalde kant rennen. Klinkt logisch maar het is mens eigen om overal vooraan te willen staan om de mooiste foto’s te kunnen maken. Ervaren en hoog geschoold crue aan boord van Stubbs Island Whale Whatching. Amper de haven uit en we worden al getrakteerd op een bultrugwalvis, steller zeeleeuwen en Canadese witkopzeearenden. Niet lang daarna kondigt zich al een kleine familie killer whales (orka’s) aan. We blijven ze een lange tijd op gepaste afstand volgen. Helaas zijn ze niet actief met springen waardoor we slechts een paar vinnen en soms een flank op de foto krijgen. Toch blijft het een genot om zulke geweldige dieren van nabij te kunnen observeren. Weg die camera dus en gewoon kijken …. Kan ik tenminste ook mijn handen in de jas stoppen want het is inderdaad erg koud. Even later zien we twee andere bultrugwalvissen. Zowel de schipper als de twee dames houden ons constant op de hoogte van wat we waar zien zodat iedereen de gelegenheid krijgt om alles te zien. Aan het eind van de tour krijgen we nog een presentatie over welke dieren we precies hebben gezien en worden we weer eens met de neus op de feiten gedrukt dat we dankbaar mogen al dit schoon hier in Telegraph Cove mogen bewonderen. En dankbaar zijn we ….
Terug in de haven even opgewarmd met een kop warme chocomelk en een tosti/uitsmijter gemaakt. Daarna naar Tide rip om de Grizzly bear tour te bevestigen en te betalen. Blijkt potverdikkeme dat in verband met de slechte weervoorspellingen geen extra boot ingezet wordt en wij dus niet mee kunnen. Waarschijnlijk worden de andere twee boten ook geannuleerd. Daar zijn we natuurlijk niet blij mee want het was toegezegd dat we mee konden. Balen dus…
Daarom besloten om geen extra dag te blijven en morgenvroeg onze kans te proberen bij Campbell River op de terugweg richting Nanaimo. Nog even genoten van de warme middag en avondzon. We kunnen het ons haast niet voorstellen dat het morgen zo slecht weer gaat worden. In de haven zie ik nog een zeeotter die zich helaas niet op de foto laat vastleggen. We horen hem wel driftig eten maar hij laat zich niet meer zien onder de steigers vandaan. Toch weer een cadeautje ☺

Zondag 17 september
Rond half vijf in de ochtend worden we wakker omdat de wind flink te keer gaat. We worden haast zeeziek van het geschud en even later begint het ook nog eens heel hard te regenen. Stiekem zijn we blij de dat Grizzly tour is geannuleerd. We staan vroeg op om ons voor 12.00 uur te melden bij Campbell river voor de tour maar ook daar blijkt deze geannuleerd te zijn. Niet zo gek want we hebben de hele weg regen gehad. Wel een beetje saai rijden zo. Bij Starbucks een koffie genomen en Wi-Fi om te kijken waar nog meer tours aangeboden worden. Het blijkt dat we sowieso naar het vaste land moeten dus waarschijnlijk in Jasper of Banff nog kansen genoeg. We rijden door naar Nanaimo voor een laatste overnachting op Vancouver Island op dezelfde camping als we gestart zijn: Living forrest Campgroud Oceanside. En zelfs op een nog mooier plekje dan de eerste keer. Meerdere zeeotters gespot maar helaas laten zij zich niet zo mooi op de foto vastleggen. Sparkie had ook geen geluk. Na een gezamenlijke wandeling hamburgers met ui en champignons gebakken en een ceasar salade, wijntje er bij, mooi uitzicht, genieten ☺