Zaterdag 23 september
Hans wil een rustdag (= niet rijden) maar op de parkeerplaats van de camping blijven staan is ook geen optie. Voor we het weten breken we toch op en rijden we weg richting de Athabasca Falls. De Highway 93 is eigenlijk een lange weg door Jasper National park. We zien dus wel hoe ver we komen en waar we overnachten. Van beide kanten blijven de hoge bergen met besneeuwde bergtoppen ons voorbij komen en toch verandert het landschap continue. We hebben inmiddels al behoorlijk wat mooie watervallen gezien maar de Athabasca Falls spannen tot nu toe de kroon; wat een spektakel. Je kunt ook goed zien hoe het water door de jaren heen een andere weg heeft gevonden en door de oude canyon kun je nu dus gewoon naar beneden lopen. Het is wel een beetje dringen geblazen want iedereen wil natuurlijk de beste shots maken maar net als op zoveel plaatsen stikt het hier van de Aziaten. Kun je je voorstellen hoe druk het hier moet zijn als het hoogseizoen is.
Bij Icefields Parkway kunnen we bijna zelf de gletsjer oplopen. Een behoorlijke prestatie voor Hans want hij houdt sowieso niet van wandelen laat staan klimmen. De teen van de gletsjer is echter afgeschermd zodat we niet verder kunnen. Er gaat een speciale bus naar het midden van de gletsjer maar die laten graag passeren. Wel een paar mooie plaatjes geschoten. Eind van de middag besloten de eerstvolgende campground te pakken. Blijkt het een self-registratie te zijn. Wel plek en zelfs een firepit met hout maar verder geen voorzieningen. Lekker vuurtje gestookt en vroeg naar bed ☺.