Jasper in de sneeuw

Vrijdag 22 september
Met koude neuzen worden we wakker. Gelukkig mag de generator weer even aan en in ons huisje op wielen weer snel opgewarmd. We besluiten om de omgeving van Jasper te verkennen. Eerst naar de top van de berg Whistlers (2469 m), die zijn naam te danken heeft aan het fluitend geluid van marmotten. We hebber er echter nog geen een gezien of gehoord. Met de tram of met de gondelbaan naar boven? In de gondel hebben we vaker gezeten dus gaan we op zoek naar de tram en type in de routeplanner het adres uit de Trotter in. Aangekomen bij de railstation verwijzen ze ons door naar een toeristisch bureau waar ze het adres kunnen vertellen. Oh … dan bedoel je de SKY TRAM … ja zeker de gondel dus ☺. Maar dan moet je heel eenvoudig zo en zo rijden, Jasper uit de highway op en dan eerste weg rechts af, ongeveer een kwartier rijden. Voor de zekerheid eerst nog maar even een paar handschoenen gescoord want in het zonnetje was het wel lekker maar op de berg zal het wel heel erg koud zijn. Ondanks de routeplanner komen we halverwege achter dat we op de verkeerde Highway zitten … het voelde al niet goed want het zou heel dicht bij zijn. Omkeren maar weer en onderweg zien we heel en trots nog even de Elk met zijn harem langs de snelweg grazen. Alsof hij wil zeggen, jaja jullie rijden hier nu wel allemaal met die grote campers en vrachtwagens maar in dit gebied ben IK de baas.
Bijna twee uur later dan gepland alsnog aangekomen bij de gondel, schijnt die vlak bij ons om de hoek van de camping te zijn, wat een blamage ☹. De drukte valt mee. Elke 9 minuten worden er zo’n 23 personen in de gondel gepropt en voel waarom Hans liever met een trammetje naar boven wilde. Na een kort vlucht moeten we gelijk onze zonnebrillen opzetten en overvalt ons het ultieme wintersportgevoel, maar dan zonder skiën en zitjes om met glühwein van de zon te genieten. In een dag schijnt er zo’n 30 a 40 cm sneeuw te zijn gevallen en dat is zeldzaam voor deze periode van het jaar. We kunnen een korte wandeling maken en zien veel mensen sneeuwengelen maken en vooral genieten van het geweldige uitzicht, heel indrukwekkend. De extra jas en wollen want had ik wel beneden kunnen laten.
Omdat we niet veel verder willen reizen is het gelukt om bij een nabijgelegen camping Wapiti een plek met stroom te kunnen krijgen, op de parkeerplaats weliswaar maar toch, niet verkeerd met een temperatuur rond om 0 graden. Na een boterhammetje rijden we nog even naar Lake Pyramid en tikken Lake Patricia nog even aan, even genieten van het zonnetje aan het strand. Stiekem toch even vliegen met Sparkie ondanks dat we te horen hebben gekregen dan het overal in het park verboden is. Later in de middag verdwijnt het zonnetje achter de wolken en besluiten we een pub op te zoeken met WiFi. Bij Stop Whistlers biertje gedronken foto’s en blog geupload. Toch ook maar gelijk een veel te grote hamburger voor Hans en ik een rijk gevulde salade gegeten. Terug naar onze gezellig parkeerplaats, maar wel een met verwarming. Zelf nog een leuke wandeling langs het riviertje gemaakt, voelt toch niet echt veilig; ik verwacht achter elke boom een beer te zien. Morgen toch maar bearspray halen ☹.